 | | Sofokles na plan pierwszy wysuwał bohatera w pełni świadomego za swe czyny, w jego charakterze widział źródło konfliktów i od nich, nie od czynników zewnętrznych uzależniał bieg wydarzeń. Tytułowa Antygona życiem płaci za bunt przeciwko despotyzmowi władzy łamiącej najświetsze związki krwi i prawa ustanowione przez bogów. W ten sposób młodziutka bohaterka dramatu staje się kolejną ofiarą klątwy ciążącej nad rodziną króla Edypa z beockich Teb. Jednak boska sprawiedliwość (Dike) czuwa nad moralnym ładem swiata. Winny śmierci dziewczyny Kreon zostanie przez los pognębiony.
|
