 | | Ostatni tom historii literatury polskiej od 1918 r. do współczesności kontynuuje prezentację prozy od 1956 roku. Liczba nzawisk, tytułów, zjawisk - imponująca: od pokolenia "Współczesności", Hłaski i jego nurtu, poprzez klasyków pokolenia (m.in. Odojewski, Krzysztoń, Terlecki), krytyków, dziennikarzy (Kapuściński, Wachowicz, Misiorny, Hausbrandt i in.), przedstawicieli nurtu wiejskiego (Myśliwski, Pilot, Redliński), mały realizm i małą stabilizację, po "zbereźników" (Nurowska, Kofta, Łubiński, Sołtysik, ale też Huelle, Rymuszko, Kajzar, Rylski...). Do tego część - dopełnienie nt. dramatu. |
